Iza Buntowniczka to ciąg dalszy pamiętnika Izy Anoreczki. Teraz, gdy przekonała już do siebie kolegów z klasy, ma odwagę decydować o swoim, prawie dorosłym życiu. Iza już rozumie, że ambicje jej mamy nie są jej ambicjami. Czy ma na tyle siły, by porzucić złotą klatkę? I jaką rolę w tym odegra Borys?
  Jeszcze pół roku temu byłam pewna, że muszę zwyciężyć, zaimponować, wygrać, odnieść sukces, bo dzięki temu zjednam sobie przyjaciół. Wystarczyło nie szczerzyć zębów, nie podstawiać nóg, być sobą. Myślę, że Borys przełamał lody. Nazywając mnie Anoreczką, sprawił, że  zaczełam należeć do klasowej społeczności. Łatwiej przyjąć do swojego grona Anoreczkę, niż Wredniarę.