Społeczna historia międzywojnia wzbogacona unikatowymi fotografiami z epoki.
Mundur oficerów Wojska Polskiego na ulicach międzywojennej Polski symbolizował odzyskaną niepodległość oraz ciężką i odpowiedzialną służbę. Oficerowie byli ucieleśnieniem takich zasad, jak honor, patriotyzm, uczciwość, wysoka kultura osobista i szarmanckie zachowanie wobec kobiet. W II Rzeczypospolitej budzili ogromne zainteresowanie wśród pozostałej części społeczeństwa, stanowili obiekt westchnień przedstawicielek płci pięknej, byli pożądani zarówno jako dobra partia do zamążpójścia, jak i uczestnicy balów, rautów i przyjęć. Dla wielu młodych ludzi z mniej zamożnych warstw kariera oficerska była szansą na awans społeczny, lepszą przyszłość oraz życiową przygodę.
To książka wyjątkowa, łącząca cechy monografii naukowej, efekt wieloletnich badań autora oraz poprowadzonej z wielką pasją opowieści. Ujęto tu nie tylko zasady pragmatyki oficerskiej w omawianym okresie - autor ukazał także aspekty socjologiczne opisywanych zjawisk, analizując wiele indywidualnych karier oficerskich. Szereg barwnych epizodów odnalezionych w licznych źródłach w sposób zaskakujący ukazuje społeczną historię międzywojnia. Uzupełnienie tekstu stanowi kilkadziesiąt unikatowych fotografii ze zbiorów prywatnych, w dużej większości publikowanych po raz pierwszy.