Pop - NOTEBOOK.pl

pełny opis produktu

Płyta "Armanda" będzie niemałym zaskoczeniem dla dotychczasowych fanów zespołu i może zaskarbić sobie całkiem nowych.

Muzyka na „Armandzie” jest eklektyczną opowieścią, tak jak eklektyczny jest Łąki Łan.

To podróż przez wrażliwość każdego z tych indywidualistów, których łączy przyjaźń, podobna wrażliwość muzyczna i prawdziwość przekazu.

Materiał został nagrany, w większości ,"na setkę" w legendarnym vintage`owym studiu z lat 70-tych, które mieści się w polskich górach. Zespół podkreśla tym samym swój live`owy klimat oraz spontaniczność procesu tworzenia.

Magiczna aura miejsca przełożyła się na inspirowane naturą, onomatopeiczne teksty oraz zespołową jedność.

Pełna analogowych jak i bardzo współczesnych brzmień, przestrzennych muzycznych pejzaży, elementów electro, synth popu, okraszona odrobiną reggae, p-funku i muzyki tanecznej lat 90-tych.

To wszystko sprawia, że zespół Łąki Łan wymyka się wszelkim definicjom a płyta przenosi słuchaczy w inny wymiar, o krok dalej, w kosmos możliwości, szczerości, miłości, energii witalnej i po prostu dobrej muzyki.

Łąki Łan to :
- "Poń Kolny" – instrumenty klawiszowe
- "Bonk" – gitara, wokal
- "Paprodziad" – wokal
- "Mega Motyl" – perkusja, wokal
- "Cokictokloc" - gitara basowa, instrumenty klawiszowe, wokal
- "Jeżus Marian" – instrumenty klawiszowe

Łąki Łan to zespół, który zrodził się na „Jamach” w warszawskich klubach. Granie na żywo mają we krwi. , Proces tworzenia zawsze zaczyna się na scenie a studio jest , jego dopełnieniem.

Słyną z niesamowicie energetycznych koncertów. Wypracowali sobie swoje niepowtarzalne, słowiańsko - międzygalaktyczne brzmienie, które cały czas ewoluuje i zaskakuje. Bardzo istotne są teksty, pisane przez Paprodziada, które wymagają od słuchacza odszyfrowania zawartych w nich treści.

$Sgt. Pepper\'s Lonely Hearts Club Band$ pełny opis produktu

Reedycja albumu wydanego w 1991 roku.

Solowy program Przemysława Gintrowskiego, „Kamienie” – zarejestrowany na płycie dopiero latem 1991 roku – narodził się pod koniec mrocznych i wyzbytych nadziei lat 80, co dobrze tłumaczy tematykę poruszaną w nowych pieśniach barda. Wykonywany był na recitalach artysty z parateatralną, ruchomą scenografią (m.in. nowatorskie efekty świetlne) zdolnego reżysera młodego pokolenia, Leszka Mądzika.

Historia – od antyku („Ifigenia”), po wiek XIX, a nawet XX („Wyspiański”) – miesza się tutaj z polityką, tym razem personifikowaną. Można powiedzieć, że owe „Kamienie” Gintrowskiego, to jednostki, które historię współtworzyły. Postacie historyczne, legendarne i mityczne. Zawsze wybitne, co nie oznacza, że zawsze... moralne. Przeciwnie. Wśród bohaterów tych pieśni spotykamy despotów („Iwan Groźny”), cyników („Machiavelli”), czy postaci „kontrowersyjne” („Margrabia Wielopolski”). Byłby to jednak obraz jednostronny, gdyby zabrakło w nim bohaterów z gruntu pozytywnych, jak