All You Need Is Now
pełny
opis produktu
Nowa plyta Duran Duran "All You Need Is Now" to 13 wydawnictwo w karierze zespołu. Singlem promującym jest tytułowy utwór, którego producentem został zdobywca nagrody Grammy - Mark Ronson. Do pracy nad albumem zostali zaproszeni uznani muzycy m.in Ana Matronic z Scissor Sisters oraz gwiazda R&B - Kelis.
Osiągnięcia Duran Duran są na pewno imponujące: ponad 80 milionów sprzedanych albumów, 18 hitów na amerykańskich listach przebojów, 30 singli na szczytach angielskich list przebojów oraz niezliczona liczba koncertów na wszystkich kontynentach.
Osiągnięcia Duran Duran są na pewno imponujące: ponad 80 milionów sprzedanych albumów, 18 hitów na amerykańskich listach przebojów, 30 singli na szczytach angielskich list przebojów oraz niezliczona liczba koncertów na wszystkich kontynentach.
pełny
opis produktu 
Inni
pełny
opis produktu
Inni” to tytuł trzeciego studyjnego krążka Totentanz. Płyta zawiera 13 kompozycji. Jak zapowiadają muzycy, jest to nowe oblicze zespołu, nadal rockowe, ale skręcające ku nieco innej stylistyce. W porównaniu z płytami "Nieból" i "Zimny dom" nowy album jest bardziej rozbudowany muzycznie, zwłaszcza pod względem harmonii. Pojawiają się akustyczne gitary, bałałajka, fortepian, instrumenty perkusyjne i żywy kwartet smyczkowy. W warstwie wokalnej dużo nowych obszarów, w jakich do tej pory nie słyszeliśmy Totentanz. Teksty jak zwykle po polsku: o życiu, miłości, młodości, marzeniach, śmierci, trudnych życiowych decyzjach i patologii. Czyli także to, do czego Totentanz zdążył już przyzwyczaić swoich słuchaczy. Nad produkcją czuwa Leszek Łuszcz z 07 STUDIO w Tarnowie, gdzie płyta została nagrana.
pełny
opis produktu Remixes 2: 81-11
pełny
opis produktu
Inspirujący zestaw nowych i klasycznych remiksów zawiera nowe wersje utworów z albumów grupy od debiutu "Speak And Spell" z 1981 roku po "Sounds Of The Universe" z 2009. To druga część kolekcji po płycie "Remixes 81-04" z 2004, która sprzedała się w ponad milionie egzemplarzy. Zamieszczone na wydawnictwie produkcje po raz kolejny potwierdzają status Depeche Mode jako jednego z najbardziej nowatorskich i inspirujących zespołów świata.
Depeche Mode stoją na czele kultury remiksu od trzech dekad na kompilacji znalazły się legendarne remiksy M83, UNKLE, Trentemollera, François Kervorkiana i Dana The Automatora, a także nowe produkcje Stargate, Erica Prydza, Karlsson & Winnberg (z Miike Snow) i Röyksopp. Ponadto rozszerzona edycja zawiera unikalne remiksy autorstwa byłych członków DM Vince’a Clarke’a i Alana Wildera, którzy po raz pierwszy zremiksowali utwory dla swoich byłych kolegów z zespołu.
Wśród słynnych klasycznych miksów, które trafiły na płytę, znajdziemy m.in. „Dream On" z płyty Exciter (2001), „Suffer Well," „John the Revelator" i „A Pain That I’m Used To" z Playing The Angel (2006) oraz „In Chains," „Peace" i „Wrong" z Sounds Of The Universe (2009). Nowe wersje starszych utworów to m.in. „Tora! Tora! Tora!" i „Puppets" ze Speak And Spell (1981), „Never Let Me Down Again" i „Behind The Wheel" z Music For The Masses oraz „A Question Of Time" z Black Celebration(1986). Na płycie pojawia się także pierwszy singiel z płyty "Violator" (1990) -„Personal Jesus” w kilku doskonałych remiksach.
Depeche Mode stoją na czele kultury remiksu od trzech dekad na kompilacji znalazły się legendarne remiksy M83, UNKLE, Trentemollera, François Kervorkiana i Dana The Automatora, a także nowe produkcje Stargate, Erica Prydza, Karlsson & Winnberg (z Miike Snow) i Röyksopp. Ponadto rozszerzona edycja zawiera unikalne remiksy autorstwa byłych członków DM Vince’a Clarke’a i Alana Wildera, którzy po raz pierwszy zremiksowali utwory dla swoich byłych kolegów z zespołu.
Wśród słynnych klasycznych miksów, które trafiły na płytę, znajdziemy m.in. „Dream On" z płyty Exciter (2001), „Suffer Well," „John the Revelator" i „A Pain That I’m Used To" z Playing The Angel (2006) oraz „In Chains," „Peace" i „Wrong" z Sounds Of The Universe (2009). Nowe wersje starszych utworów to m.in. „Tora! Tora! Tora!" i „Puppets" ze Speak And Spell (1981), „Never Let Me Down Again" i „Behind The Wheel" z Music For The Masses oraz „A Question Of Time" z Black Celebration(1986). Na płycie pojawia się także pierwszy singiel z płyty "Violator" (1990) -„Personal Jesus” w kilku doskonałych remiksach.
pełny
opis produktu 
PKP Anielina
pełny
opis produktu
Neo big beatowcy z Mińska Mazowieckiego po 4 latach od wydania swojej ostatniej płyty "2:1 dla dziewczyn" dopisują trzecią część do historii kochania się i samotności na polskiej prowincji w pierwszej dekadzie XXI wieku. Genezę tytułu lider grupy Bartosz Chmielewski tłumaczy następująco: "Mińsk Mazowiecki Anielina" to na poły leśna stacja kolejowa, która dla wielu mieszkańców mojego miasta ma znaczenie symboliczne. To z niej część mińszczan wczesnym rankiem rusza do pracy i na studia w stolicy. To w jej okolicznych chaszczach młodzież z okolicznych osiedli "rwie pierwszej czułości czereśnie". W końcu to tutaj bez rozglądania się można się czegoś napić i omówić sercowe dramaty lub ich brak, o czym zresztą śpiewamy w tytułowym dla płyty utworze.
Na albumie znalazło się 12 premierowych piosenek. Motywem przewodnim krążka są podróże kolejowe i zmiany pór roku. W warstwie muzycznej gitarowe brzmienie zespołu, miejscami wzmocniła sekcja dęta grupy Contemporary Noise Sextet: Wojtek Jachna (trąbka) i Aleksander Kamiński (saksofon). Na płycie pojawiają się też trzy utalentowane reprezentantki polskiej sceny alternatywnej: Karotka z zespołu Kawałek Kulki (skrzypce, śpiew), singerka - songwriterka Natalia Fiedorczuk (klawisze) oraz Ola Bilińska z zespołów Płyny i Babadag (śpiew), która od tej płyty na stałe dołączyła do emkaleowego składu.
Na albumie znalazło się 12 premierowych piosenek. Motywem przewodnim krążka są podróże kolejowe i zmiany pór roku. W warstwie muzycznej gitarowe brzmienie zespołu, miejscami wzmocniła sekcja dęta grupy Contemporary Noise Sextet: Wojtek Jachna (trąbka) i Aleksander Kamiński (saksofon). Na płycie pojawiają się też trzy utalentowane reprezentantki polskiej sceny alternatywnej: Karotka z zespołu Kawałek Kulki (skrzypce, śpiew), singerka - songwriterka Natalia Fiedorczuk (klawisze) oraz Ola Bilińska z zespołów Płyny i Babadag (śpiew), która od tej płyty na stałe dołączyła do emkaleowego składu.
pełny
opis produktu 
Earthshine
pełny
opis produktu
Materiał na druga płytę powstał w pierwszej połowie 2010 roku. By odciąć się od codziennego otoczenia, muzycy część kompozycji stworzyli w górach, w nowym, inspirującym dla nich otoczeniu. Do realizacji całego przedsięwzięcia, przyłączył się w roli producenta Zbigniew Preisner. Jego całkiem nowe spojrzenie na kompozycje zespołu, pozwoliły na osiągnięcie nowego wymiaru muzyce Tides From Nebula. Współpraca z tak wielkim kompozytorem, była dla grupy bardzo cennym doświadczeniem. Realizacją nagrań zajął się jeden z czołowych realizatorów młodego pokolenia Rafał Smoleń. Zespół jest bardzo zadowolony z rezultatów współpracy: Na naszej drugiej płycie umieściliśmy tyle prawdziwych siebie, ile tylko zdołaliśmy, jesteśmy z niej bardzo dumni. Docienił to zespół Riverside, który zaprosił Tides From Nebula do uczestniczenia w zbliżającej się europejskiem trasie koncertowej.
pełny
opis produktu Lipali + Goscie Akustyk Live
pełny
opis produktu
Zespół Lipali został założony przez Tomasza Lipnickiego w 2000 roku, po rozwiązaniu grupy Illusion w roku 1999. Początkowo Lipali była solowym projektem Lipnickiego, który nagrał debiutancki album Li-pa-li (2000) z udziałem muzyków sesyjnych. W 2003 roku na zaproszenie Lipnickiego do grupy dołączyli perkusista Łukasz Jeleniewski i basista Adrian Kulik z którymi w składzie nagrał m.in. albumy Pi (2004) i Bloo (2007) i Trio (2009).
16.04 w warszawskim Teatrze Palladium odbbył się wyjątkowy koncert zespołu Lipali.
Muzycy zarejestrowali swoje utwory w wersjach akustycznych. Na scenie oprócz stałego składu pojawili się goście wraz z dodatkowymi instrumentami, jak: skrzypce, saksofon, akordeon i dodatkowa gitara.
Podczas koncertu zapewniono wyjątkową scenografię i wiele niespodzianek.
16.04 w warszawskim Teatrze Palladium odbbył się wyjątkowy koncert zespołu Lipali.
Muzycy zarejestrowali swoje utwory w wersjach akustycznych. Na scenie oprócz stałego składu pojawili się goście wraz z dodatkowymi instrumentami, jak: skrzypce, saksofon, akordeon i dodatkowa gitara.
Podczas koncertu zapewniono wyjątkową scenografię i wiele niespodzianek.
pełny
opis produktu Feel It Break
pełny
opis produktu
miały teledysk, stylizacja glamour z gotycką nutą, mroczny klimat i kuszące refreny sprawiają, że kanadyjski projekt Austra zdobywa coraz większa sławę, a liderkę grupy Katie Stelmanis uznaje się za następczynię Florence And The Machine, Bat For Lashes czy Fever Ray. Brytyjskie pismo "NME" pisze o niej: W pełni ukształtowana artystka, jakiej brakowało od dawna, zaś w plebiscycie portalu Spinner "25 Women Who Rock Right Now", Katie Stelmanis uplasowała się na 14-tym miejscu, wyżej niż Alison z Crystal Castles, Janelle Monae czy Florence Welch.
Katie w szkole uczyła sie klasycznego śpiewu operowego, grywała też na wiolonczeli i pianinie, jednak jako nastolatka zakochała się w muzyce Nine Inch Nails, Kate Bush i Bjork. Przetarcie na popowej scenie zdobywała poprzedzając występy CocoRosie i gościnnie wspierając grupę Fucked Up na krążku "The Chemistry Of Common Life". Producentem płyty Austra zatytułowanej "Feel It Break" jest Damian Taylor (Bjork, The Prodigy, Unkle). Muzyka Austra to taneczne, dekadenckie electro z gotyckim sztafażem. Głos Katie może nieco przypominać Florence Welch, jednak w warstwie brzmieniowej i rytmicznej "Feel It Break" budzi skojarzenia z klimatycznymi dźwiękowymi pejzażami The Knife i Fever Ray. Dodatkowego czaru jej dokonaniom dodaje pełna elegancji, a zarazem nieco demoniczna stylizacja.
Katie w szkole uczyła sie klasycznego śpiewu operowego, grywała też na wiolonczeli i pianinie, jednak jako nastolatka zakochała się w muzyce Nine Inch Nails, Kate Bush i Bjork. Przetarcie na popowej scenie zdobywała poprzedzając występy CocoRosie i gościnnie wspierając grupę Fucked Up na krążku "The Chemistry Of Common Life". Producentem płyty Austra zatytułowanej "Feel It Break" jest Damian Taylor (Bjork, The Prodigy, Unkle). Muzyka Austra to taneczne, dekadenckie electro z gotyckim sztafażem. Głos Katie może nieco przypominać Florence Welch, jednak w warstwie brzmieniowej i rytmicznej "Feel It Break" budzi skojarzenia z klimatycznymi dźwiękowymi pejzażami The Knife i Fever Ray. Dodatkowego czaru jej dokonaniom dodaje pełna elegancji, a zarazem nieco demoniczna stylizacja.
pełny
opis produktu 
The Division Bell
pełny
opis produktu
Nagrany w 1994 roku, „The Division Bell” jest ostatnim jak do tej pory studyjnym albumem Pink Floyd. Płyta podbiła listy przebojów w Wielkiej Brytanii i USA oraz zaowocowała bijącą rekordy popularności trasą koncertową, która rozpoczęła się jeszcze w tym samym roku. W ramach trasy zespół zagrał aż 14 koncertów w Earl’s Court w Londynie, z których jeden został opublikowany w postaci filmu „P.U.L.S.E”.
Kolekcja „Discovery”, czyli 14 zremasterowanych albumów studyjnych.
Najnowsza edycja, wydana w ramach serii „Discovery”, zawiera oryginalny album studyjny cyfrowo zremasterowany przez Jamesa Guthrie, wydany w specjalnie zaprojektowanym opakowaniu Digipak oraz wzbogacony o 12-stronicowy booklet autorstwa Storma Thorgersona.
Od 1967 roku zespół Pink Floyd nieustannie tworzył jeden z najbardziej niezwykłych i ponadczasowych katalogów nagrań w historii współczesnej muzyki. Wszystkie 14 studyjnych albumów grupy zostało właśnie cyfrowo zremasterowanych przez Jamesa Guthrie – współproducenta albumu „The Wall” – oraz ponownie wydanych w specjalnie w tym celu zaprojektowanych opakowaniach Digipak. Do płyt powstały również całkiem nowe booklety, stworzone przez Storma Thorgersona – artystę, który od wielu lat współpracuje z zespołem.
Albumy z serii „Discovery” zostały zaprojektowane z myślą o przedstawieniu grupy Pink Floyd nowym słuchaczom, w związku z czym booklety wszystkich płyt zawierają kompletne teksty piosenek znajdujących się na danym albumie.
Kolekcja „Discovery”, czyli 14 zremasterowanych albumów studyjnych.
Najnowsza edycja, wydana w ramach serii „Discovery”, zawiera oryginalny album studyjny cyfrowo zremasterowany przez Jamesa Guthrie, wydany w specjalnie zaprojektowanym opakowaniu Digipak oraz wzbogacony o 12-stronicowy booklet autorstwa Storma Thorgersona.
Od 1967 roku zespół Pink Floyd nieustannie tworzył jeden z najbardziej niezwykłych i ponadczasowych katalogów nagrań w historii współczesnej muzyki. Wszystkie 14 studyjnych albumów grupy zostało właśnie cyfrowo zremasterowanych przez Jamesa Guthrie – współproducenta albumu „The Wall” – oraz ponownie wydanych w specjalnie w tym celu zaprojektowanych opakowaniach Digipak. Do płyt powstały również całkiem nowe booklety, stworzone przez Storma Thorgersona – artystę, który od wielu lat współpracuje z zespołem.
Albumy z serii „Discovery” zostały zaprojektowane z myślą o przedstawieniu grupy Pink Floyd nowym słuchaczom, w związku z czym booklety wszystkich płyt zawierają kompletne teksty piosenek znajdujących się na danym albumie.
pełny
opis produktu 
The Rip Tide (Limited Edition)
pełny
opis produktu
Trzeci album wybitnego muzyka, wokalisty, multiinstrumentalisty i aranżera, którego debiut w wieku 19 lat albumem "Gulag Orkestar" był sensacją w całym amerykańskim indie-światku.
Od poprzedniej pełnowymiarowej płyty Zacha Condona, czyli Beirutu, "The Flying Club Cup", minęły cztery lata, przerwane znienacka meksykańsko-elektroniczną EP-ką "March Of The Zapotec / Holland" - może trochę artystycznie kontrowersyjną, ale świadczącą nadto dobitnie, że nawet jeśli na początku kariery Condon był trochę pod wrażeniem otrzymanego z drugiej ręki folkloru bałkańskiego typu Bregović, na wschodnioeuropejskiej egzotyce bynajmniej nie zamierzał spocząć. Jasne, że słowo "world music" czasem ciśnie się na usta, ale sprawa jest trochę bardziej skomplikowana, a w każdym razie nie tak oczywista. Drugi album, wspomniany "The Flying Club Cup" ze swoimi utworami - jakby malowanymi sepią pocztówkami z fin de siecle`owej Europy - to już było niekwestionowane świadectwo dojrzałości młodego muzyka. który swoje inspiracje czerpał nie tylko z "trąbiastej", pompatycznej tradycji Bałkanów czy XIX-wiecznych habsbursko-galicyjskich orkiestr dętych (patrz: "Marsz Radetzky`ego"), ale także ze szlachetnej sztuki baroku. Bo barok, to nie tylko były organy Bach-Bach-Bach-bacha (który też, zresztą komponował na trąby, co warto przypomnieć mniej osłuchanym dyletantom), ale i bezprecedensowy awans instrumentów dętych - całych sekcji tych instrumentów uwiecznionych, stosownie, w postaci dmących w trąby - na rzeźbach - aniołków. "The Rip Tide" jest właśnie taką rzeźbą. Czy jest to jakiś komentarz do rzeczywistości? Owszem jest, wystarczy wsłuchać się w "Goshen" czy "East Harlem".
Od poprzedniej pełnowymiarowej płyty Zacha Condona, czyli Beirutu, "The Flying Club Cup", minęły cztery lata, przerwane znienacka meksykańsko-elektroniczną EP-ką "March Of The Zapotec / Holland" - może trochę artystycznie kontrowersyjną, ale świadczącą nadto dobitnie, że nawet jeśli na początku kariery Condon był trochę pod wrażeniem otrzymanego z drugiej ręki folkloru bałkańskiego typu Bregović, na wschodnioeuropejskiej egzotyce bynajmniej nie zamierzał spocząć. Jasne, że słowo "world music" czasem ciśnie się na usta, ale sprawa jest trochę bardziej skomplikowana, a w każdym razie nie tak oczywista. Drugi album, wspomniany "The Flying Club Cup" ze swoimi utworami - jakby malowanymi sepią pocztówkami z fin de siecle`owej Europy - to już było niekwestionowane świadectwo dojrzałości młodego muzyka. który swoje inspiracje czerpał nie tylko z "trąbiastej", pompatycznej tradycji Bałkanów czy XIX-wiecznych habsbursko-galicyjskich orkiestr dętych (patrz: "Marsz Radetzky`ego"), ale także ze szlachetnej sztuki baroku. Bo barok, to nie tylko były organy Bach-Bach-Bach-bacha (który też, zresztą komponował na trąby, co warto przypomnieć mniej osłuchanym dyletantom), ale i bezprecedensowy awans instrumentów dętych - całych sekcji tych instrumentów uwiecznionych, stosownie, w postaci dmących w trąby - na rzeźbach - aniołków. "The Rip Tide" jest właśnie taką rzeźbą. Czy jest to jakiś komentarz do rzeczywistości? Owszem jest, wystarczy wsłuchać się w "Goshen" czy "East Harlem".
pełny
opis produktu 
Strona: [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] [49] [50] [51] [52] [53] [54] [55] [56] [57] [58] [59] [60] [61] [62] [63] [64] [65] [66] [67] [68] [69] [70] [71] [72] [73] [74] [75] [76] [77] [78] [79] [80] [81] [82] [83] [84] [85] [86] [87] [88] [89] [90] [91] [92] [93] [94] [95] [96] [97] [98] [99] [100] [101] [102] [103] [104] [105] [106] [107] [108] [109] [110] [111] [112] [113] [114] [115] [116] [117] [118] [119] [120] [121] [122] [123] [124] [125] [126] [127] [128] [129] [130] [131] [132] [133] [134] [135] [136] [137] [138] [139] [140] [141] [142] [143] [144] [145] [146] [147] [148] [149] [150] [151] [152] [153] [154] [155] [156] [157] [158] [159] [160] [161] [162] [163] [164] [165] [166] [167] [168] [169] [170] [171] [172] [173] [174] [175] [176] [177] [178] [179] [180] [181] [182] [183] [184] [185] [186] [187] [188] [189] [190] [191] [192] [193] [194] [195] [196] [197] [198] [199] [200] [201] [202] [203] [204] [205] [206] [207] [208] [209] [210] [211] [212] [213] [214] [215] [216] [217] [218] [219] [220] [221] [222] [223] [224] [225] [226] [227] [228] [229] [230] [231] [232] [233] [234] [235] [236] [237] [238] [239] [240] [241] [242] [243] [244] [245] [246] [247] [248] [249] [250] [251] [252] [253] [254] [255] [256] [257] [258] [259] [260] [261] [262] [263] [264] [265] [266] [267] [268] [269] [270] [271] [272] [273] [274] [275] [276] [277] [278] [279] [280] [281] [282] [283] [284] [285] [286] [287] [288] [289] [290] [291] [292] [293] [294] [295] [296] [297] [298] [299] [300] [301] [302] [303] [304] [305] [306] [307] [308] [309] [310] [311] [312] [313] [314] [315] [316] [317] [318]