To nie są rozmowy o śmierci i Zagładzie, utrzymane w wojennych schematach. Ale o tajemnicach. Skrywanych, ugniatanych i wypieranych z pamięci. Które dopiero po dziesiątkach lat znowu zaczynają uwierać i dojrzewać do tego, by je wyłuskać z podświadomości. I nazwać. To są rozmowy: – o losie, który nie mieści się w żadnym logicznym porządku i nie da je się zamknąć w przewidywalnych rozwiązaniach – o napotykanych po drodze ludziach, wychodzących poza stereotypowe i uproszczone zachowania, przez których historia staje się zbyt skomplikowana, by można ją było szybko i łatwo przetrawić. Oraz poddać jednowymiarowej ocenie – i o pamięci, która selekcjonując zdarzenia, wymazuje z nich najdrażliwsze doznania, a zachowane oczyszcza z emocji.
Teresa Torańska - wstęp do książki