Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie to formacje wojskowe utworzone w 1939 r. i później przez polski rząd emigracyjny dla kontynuowania walki zbrojnej u boku koalicji państw alianckich przeciw hitlerowskim Niemcom. Składały się z wojsk lądowych, marynarki wojennej i lotnictwa. Dowodził nimi Naczelny Wódz. Naczelnymi Wodzami byli: gen. W. Sikorski (do 4 VII 1943), gen. K. Sosnkowski (do września 1944) i gen. T. Bór-Komorowski (faktycznie nie dowodził). Formacje powstały we Francji, Wielkiej Brytanii, ZSRR, walczyły też na Bliskim i Środkowym Wschodzie, w ramach kampanii apenińskiej i w składzie drugiego frontu. Po wojnie w latach 1946-1947 żołnierze polscy służyli w okupowanych Niemczech i we Włoszech, aż do rozbrojenia i rozwiązania PSZ przez Brytyjczyków w 1947.