Dla fanów jest polskim Tomem Waitsem, choć jemu osobiście zdecydowanie bliższa jest twórczość Włodzimierza Wysockiego. Dyjak jest prawdziwym buntownikiem, który rzuca się głową naprzód, a dopiero potem podlicza bilans zysków i strat. Takie są też jego koncerty - zero taryfy ulgowej, śpiewa to, co czuje i myśli, nawet jeśli taki ekshibicjonizm sporo go kosztuje.
Bardzo trudno jest przełożyć emocje towarzyszące występom na żywo na płytę - Dyjakowi udaje to się bez trudu, jego interpretacje tekstów o życiu i przeznaczeniu porażają na koncertach, porażać też będą na płycie. Jak sam artysta mówi, znajdą się na niej utwory, które wyśpiewał w różnym czasie i w różnych stanach, takie jak "To ostatnia niedziela", "Po tamtej stronie", premierowe "Z ruchu moich ust", czy jego swoisty hymn "Piosenka w samą porę".